دبیر علمی همایش: 

نجوم، از آنجا که از دیرباز با مشاهده¬ی دقیق و نظریه همراه بوده، کهن¬ترین شاخه از دانش بشری شمرده می¬شود. نجوم نیز همچون هر شاخه¬ای از دانش بشری بر پایه¬ی نظری بنا شده است. از نظریه¬ی زمین مرکزی کلادیوس بطلمیوس گرفته تا مدل خورشید مرکزی نیکلاس کپرنیک، و از جهان ایستا و محدود اینشتاین گرفته تا نظریه مهبانگ و فراسوی آن. اما طبعا نظریه¬های نجومی نیز همچون هر شاخه¬ی دیگری از دانش باید در بوته¬ی آزمون¬هایی سخت قرار گیرند. آزمون¬هایی که نه تنها کارشان تایید یا ابطال نظریه¬هاست بلکه اغلب زمینه¬ی مشاهدات نوین را فراهم می¬آورند و در پی آن بدین سان چشم¬انداز آینده¬ی دانش را نقش می¬بخشد
رصدخانه، در نگاهی دانشورانه، آزمایشگاهی برای نظریه¬های نجومی است که در چرخه¬ی روش دانشورانه از یک سو بستر مشاهدات تجربی مورد نیاز جهت آزمون نظریه¬های نجومی را فراهم می¬آورد و از سوی دیگر مواد خام و تازه را برای به چالش کشیدن نظریه¬های قدیمی مهیا می¬سازد. از مشاهدات گالیله با تلسکوپ ساده¬ی دست¬سازش گرفته تا حجم عظیم داده¬هایی که هم¬اینک رصدخانه¬های زمین-پایه¬ی سهمگین و نیز تلسکوپ¬های بس پیشرفته¬ی مدارگرد و فضا-پایه در اختیار منجمان می¬گذارند، همگی به نوبه خود این دو نقش یاد شده را ایفا کرده و می¬کنند 
می¬دانیم رصدخانه ها در ایران باستان وجود داشته اند، اگر چه اطلاعات ما از جزئیات کار آنها کامل نیست. اما به ویژه در دوره¬ی اسلامی نقش پررنگ رصدخانه¬ها در ایران بسیار آشکار است و تقویم جلالی که پس از گذشت هزار سال از روزگار تدوین آن همچنان کار می¬کند گویای دقت رصدهای ی در آن ایام است. 
همایش ملی رصدخانه های ایران به هدف آشنا شدن جامعه¬ی نجوم، از منجمان حرفه¬ای گرفته تا علاقمندان عمومی نجوم، با فعالیت-های رصدی جاری در کشور برگزار می¬شود. امید آن است که حضور منجمان رصدگر در این همایش برای گفتگو در موضوع رصد و ارائه¬ی¬ فراورد تلاش¬هایشان در قالب مقالات و سخنرانی¬ها زمینه¬ساز فعالیت¬های رصدی هرچه¬ بنیادی¬تر، عمیق¬تر، و گسترده تر باشد، و چه بسا از این طریق بستری نیز برای همکاری هر چه بیشتر رصدخانه¬های ایران در راستای ارتقاء نجوم رصدی در کشور فراهم آید.